Brock String یا تمرین نخ و مهره یک ابزار ویژن تراپی است که شامل یک طناب یا ریسمان انعطافپذیر سفید به طول تقریبی 10 تا 15 سانتی متر با مهرههای چوبی رنگی است، که میتوان آنها را به موقعیتهای مختلف در طول رشته حرکت داد و روی چشمان بیمار کار کرد تا روی یک شی در فواصل مختلف تمرکز کنند، این ابزار بازخورد فوری را به بیماران ارائه می دهد. نخ و مهره اغلب برای ویژن تراپی افرادی که اختلالات تقارب، تنبلی چشم و استرابیسم یا انحراف چشم دارند مورد استفاده قرار میگیرد.
تاریخچه نخ و مهره
نخ و مهره به افتخار اُپتومتریست فردریک دبلیو براک سوئیسی نامگذاری شده است که مخترع ابزارهای مختلف ویژن تراپی بوده است. رویکرد براک برای درمان تنبلی چشم و اختلالات چشمی به ویژه استرابیسم، در هموار کردن راه برای غلبه بر یک اجماع پزشکی طولانیمدت مبنی بر اینکه دبد بُعد را نمیتوان در بزرگسالی به دست آورد، بلکه تنها در دورهای حساس در اوایل زندگی قبل از سن 6 سالگی به دست آورد، کمک کرد.
سوزان آر بری (“Stereo Sue”)، یک متخصص علوم اعصاب، با تمرینات ویژن تراپی و بدست آوردن دید بُعد و حفظ آن تا بزرگسالی مورد توجه گسترده رسانه ها قرار گرفت و دکتر براک را “قهرمان” خود می دانست زیرا کار او راه را برای درمان بیناییش هموار کرده بود.
نحوه استفاده از نخ و مهره
- یک نخ سه متری انتخاب کنید.
- یک سر نخ را به دستگیره در بچسبانید و یک سر دیگر را در دست بگیرید و روی بینی خود قرار دهید.
- مهره دور را نزدیک انتهای ریسمان نزدیک به دستگیره در قرار دهید. این مهره ثابت دور است.
- مهره ثابت وسط را در فاصله یک و نیم متری خود قرار دهید.
- مهره نزدیک فیکساتور را حدود نیم متری بینی خود قرار دهید.
- مستقیماً روبروی دستگیره در بایستید. یک سر نخ را زیر بینی خود نگه دارید.
روش درمان بینایی نخ و مهره:
به مهره ثابت نزدیک نگاه کنید. همانطور که مستقیماً به آن نگاه می کنید، این مهره را باید یکی ببینید. اگر مهره نزدیک دو تا شد، این نشان دهنده یک مشکل هماهنگی چشم ها است. اگر این اتفاق افتاد، مهره نزدیک را دورتر ببرید تا زمانی که آن را به صورت یک مهره ببینید.
همانطور که به مهره ثابت نزدیک نگاه می کنید، باید دو رشته را ببینید که به نظر می رسد از هر کدام چشمان شما خارج شده و از داخل مهره عبور می کند. اگر به درستی نگاه کرده باشید دو رشته باید دقیقاً در مهره به هم برسند و “X” تشکیل دهند. چشمان خود را به مهره میانی و سپس به مهره دور حرکت دهید و این کار را تکرار کنید. اگر تست را درست و دقیق انجام دهید، هر مهره ای که نگاه میکنید باید یکی باشد دو رشته باید دقیقاً در مهره به هم برسند و یک “X” را تشکیل دهند.
همانطور که مهره به اندازه سه سانت به سمت بینی شما حرکت می کند، مجددا دو رشته باید دقیقاً در مهره به هم برسند .
مهره نزدیک باید نزدیکتر و نزدیکتر شود تا به پنج سانتی متری بینی شما برسد و شما بتوانید به راحتی آن را یکی درک کنید و دچار دو بینی نشوید.
محل مهره های را تغییر دهید و دوباره تکرار کنید.
سعی کنید هنگام تمرین از اطراف یا میدان دید خود آگاه باشید.
در زیر نمونه ای آورده شده است. رشته سمت راست محل واقعی “بالا به پایین” مهره های سبز، زرد و قرمز را نشان می دهد. تصویر سمت چپ نشان می دهد که اگر هر دو چشم روی یک مهره متمرکز شوند، بیمار چه چیزی را می بیند. توجه داشته باشید که درک دوبینی در مهره هایی که به آن نگاه نمیکنیم، طبیعی است این دوبینی فیزیولوژیکی نامیده می شود.
در مثال اول، بیمار باید به نزدیکترین مهره (سبز) نگاه کند. مهره سبز باید یکی به نظر برسد و یک “X” توسط نخ ساخته می شود. هر دو مهره های زرد و قرمز کمی تار و دو تا به نظر می رسند.
در مثال دوم، بیمار باید به مهره وسط (زرد) نگاه کند. مهره زرد باید یکی به نظر برسد و نخ باید یک “X” را از طریق مهره زرد تشکیل دهد. هر دو مهره سبز و قرمز کمی تار و دو تا به نظر می رسند.
در مثال سوم، بیمار باید به مهره دور (قرمز) نگاه کند. مهره قرمز باید تک به نظر برسد و رشته باید یک “X ” را از طریق مهره قرمز تشکیل دهد. هر دو مهره های سبز و زرد کمی تار و دو تا به نظر می رسند.
بیایید به یک مثال نهایی نگاه کنیم. در اینجا چشم چپ بیمار در وضعیتی به نام اگزوتروپی یا انحراف رو به خارج است. این نمونه ای از استرابیسم یا انحراف چشم است – بسیاری از بیماران مبتلا به استرابیسم تصاویر را از چشم منحرف حذف می کنند تا فرد دو تایی نبیند. در این مثال، بیمار تصاویر چشم چپ را نادیده میگیرد و “X” را که یک بیمار عادی می بیند، درک نمیکند.
هدف از تمرین نخ و مهره چیست؟
هدف از نخ و مهره این است که به بیمار کمک کند تا با هر دو چشم به طور همزمان ببیند. وقتی سوژه به اولین مهره نگاه می کند، باید یک مهره را ببیند که دو نخ کوتاه به سمت آن منتهی می شود و دو نخ بلندتر از آن خارج می شود. بیمار باید دو نخ را ببیند که وارد مهره می شود و دو نخ از آن خارج می شود و یک “X” بزرگ ایجاد می کند. مهره هایی که به آنها نگاه نمی شود در فاصله دور، روی هر یک از نخ های سفیدی که می بینید از آن مهره ثابت بیرون می آیند یا داخل می شوند ظاهر می شوند.
به بیماران آموزش داده میشود که فیکساسیون و تمرکز متناوب را از یک مهره به مهره دیگر در حالی که آگاهی از دوبینی فیزیولوژیکی حفظ میکنند، انجام دهند.
چرا نخ و مهره در بینایی درمانی مهم است؟
String Brock یک ابزار تشخیص عالی برای کمک به شناسایی مشکلات همگرایی یا تقارب (مانند نارسایی همگرایی یا بیش از حد همگرایی است. نخ و مهره همچنین در درمان بینایی برای کمک به بیماران با انحراف چشم استفاده میشود. همچنین، میتوان با نزدیکتر کردن یا دورتر کردن مهرهها به بینی ویا با استفاده از لنزها و منشور، فعالیت را تغییر داد تا تمرینات را آسانتر یا دشوارتر کند.
اگرچه این روش معمولاً با دید دوچشمی و درمان ساپریشن (suppression)همراه است، اما میتواند روشی ارزشمند برای ایجاد مهارتهای تثبیت دقیق در شرایط دوچشمی باشد.
